Sylwetki trenerów: Kazimierz Górski Komentarzy : 0
Kazimierz Górski przyszedł na świat 2 marca 1921 roku we Lwowie. Także tam rozpoczął piłkarską karierę, grając na pozycji napastnika. Przed wojną reprezentował barwy RKSu Lwów, a w czasie wojny grał we lwowskim Spartaku. W 1945 roku rozpoczął swoją 8-letnią przygodę z Legią Warszawa.
Nigdy nie zabłyszczał w reprezentacji Polski, rozgrywając zaledwie 34 minuty w wysoko przegranym meczu z Danią.
Karierę piłkarską skończył szybko, by już w 1954 roku rozpocząć pracę trenera w Marymoncie Warszawa, skąd trafił do reprezentacji Polski. Po czterech latach pracy z juniorską reprezentacją, wrócił do piłki klubowej, obejmując kolejno takie zespoły jak: Legia Warszawa, Lubinianka, czy Gwardia Warszawa. Praca na stanowisku drużyn klubowych otworzyła mu drogę do stanowiska selekcjonera Pierwszej Reprezentacji Polski, na którym zastąpił Ryszarda Koncewicza.
Debiut Kazimierza Górskiego w roli trenera polskiej reprezentacji, był bardzo udany, bowiem Biało- Czerwoni pokonali w meczu towarzyskim Szwajcarię 4:2.
Pierwszym znaczącym sukcesem Górskiego, było zdobycie złotego medalu olimpijskiego w 1972 r. w Monachium. Następnie Reprezentacja Polski pod jego wodzą rozpoczęła eliminację do mundialu w Niemczech. Po niezbyt udanym początku, Reprezentacji Polski udało się doprowadzić do szczęśliwego końca, a o ostatecznym awansie do Mistrzostw Świata zadecydował pamiętny mecz na Wembley, zremisowany z Anglią 1:1. Tam z kolei Polacy odnieśli kolejny wspaniały sukces, zdobywając brązowy medal.
Po Mistrzostwach przyszła kolej na kolejną wielką imprezę- Mistrzostwa Europy. Niestety Polska Reprezentacja nie przebrnęła eliminacji i nie znalazła się wśród elitarnych drużyn starego kontynentu. Potknięcie w eliminacjach "Orły Górskiego" zrekompensowały występem na igrzyskach w Montrealu, na których wywalczyli srebro.
W kraju "srebro" odebrano jako porażkę, co doprowadziło do rezygnacji Górskiego z roli trenera, który podczas 72 meczów odniósł 41 zwycięstw, 14 remisów i 17 porażek. Reprezentację po nim objął Jacek Gmoch.
Kończąc pracę na stanowisku selekcjonera, wyjechał z kraju, by znaleźć pracę w greckim Panathinaikosie. Wraz z "Koniczynkami" zdobył podwójną koronę, wygrywając w 1977 roku mistrzostwo i puchar.
Jego przygoda w Grecji nie skończyła się tylko na Panathinaikosie. W latach 1980-81 trenował Olympiakos Pireus, stając się ulubieńcem fanów, za sprawą dwóch zdobytych mistrzostw i wygranego pucharu.
Bałkański kraj, stał się prawdziwym symbolem Górskiego, który po krótkim epizodzie w warszawskiej Legii, wrócił do Grecji, by zdobyć kolejne mistrzostwo z Olympiakosem i Panathinaikosem.
W 1986 roku, Kazimierz Górski rozpoczął pracę w PZPN, a w 1991 roku objął stanowisko prezesa związku.
Z okazji swoich 75. urodzin został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Nie było to jego jedyne odznaczenie bowiem w 2001 roku otrzymał z rąk prezydenta FIFA, Seppa Blatera, Złoty Medal Zasługi dla FIFA - najbardziej prestiżowe odznaczenie w światowym futbolu. W kolejnych latach otrzymał także tytuł doktora honoris causa gdańskiej AWFiS.
Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Jego pamięć uczczono oficjalną minutą ciszy przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata w 2006.
Kazimierz Górski był niewątpliwie najwybitniejszym polskim trenerem XX wieku. Oprócz rozwiązań taktycznych i fantastycznych wyników w naszej pamięci zapadły także jego słynne powiedzonka. Najciekawsze z nich prezentujemy poniżej:
- "Chodzi o to, żeby strzelić jedną bramkę więcej od przeciwnika"
- "Czasami się wygrywa, czasami się przegrywa, a czasami remisuje"
- "Dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe"
- "Piłka jest okrągła, a bramki są dwie, albo my wygramy, albo oni"
- "Tak się gra, jak przeciwnik pozwala"
Nigdy nie zabłyszczał w reprezentacji Polski, rozgrywając zaledwie 34 minuty w wysoko przegranym meczu z Danią.
Karierę piłkarską skończył szybko, by już w 1954 roku rozpocząć pracę trenera w Marymoncie Warszawa, skąd trafił do reprezentacji Polski. Po czterech latach pracy z juniorską reprezentacją, wrócił do piłki klubowej, obejmując kolejno takie zespoły jak: Legia Warszawa, Lubinianka, czy Gwardia Warszawa. Praca na stanowisku drużyn klubowych otworzyła mu drogę do stanowiska selekcjonera Pierwszej Reprezentacji Polski, na którym zastąpił Ryszarda Koncewicza.
Debiut Kazimierza Górskiego w roli trenera polskiej reprezentacji, był bardzo udany, bowiem Biało- Czerwoni pokonali w meczu towarzyskim Szwajcarię 4:2.
Pierwszym znaczącym sukcesem Górskiego, było zdobycie złotego medalu olimpijskiego w 1972 r. w Monachium. Następnie Reprezentacja Polski pod jego wodzą rozpoczęła eliminację do mundialu w Niemczech. Po niezbyt udanym początku, Reprezentacji Polski udało się doprowadzić do szczęśliwego końca, a o ostatecznym awansie do Mistrzostw Świata zadecydował pamiętny mecz na Wembley, zremisowany z Anglią 1:1. Tam z kolei Polacy odnieśli kolejny wspaniały sukces, zdobywając brązowy medal.
Po Mistrzostwach przyszła kolej na kolejną wielką imprezę- Mistrzostwa Europy. Niestety Polska Reprezentacja nie przebrnęła eliminacji i nie znalazła się wśród elitarnych drużyn starego kontynentu. Potknięcie w eliminacjach "Orły Górskiego" zrekompensowały występem na igrzyskach w Montrealu, na których wywalczyli srebro.
W kraju "srebro" odebrano jako porażkę, co doprowadziło do rezygnacji Górskiego z roli trenera, który podczas 72 meczów odniósł 41 zwycięstw, 14 remisów i 17 porażek. Reprezentację po nim objął Jacek Gmoch.
Kończąc pracę na stanowisku selekcjonera, wyjechał z kraju, by znaleźć pracę w greckim Panathinaikosie. Wraz z "Koniczynkami" zdobył podwójną koronę, wygrywając w 1977 roku mistrzostwo i puchar.
Jego przygoda w Grecji nie skończyła się tylko na Panathinaikosie. W latach 1980-81 trenował Olympiakos Pireus, stając się ulubieńcem fanów, za sprawą dwóch zdobytych mistrzostw i wygranego pucharu.
Bałkański kraj, stał się prawdziwym symbolem Górskiego, który po krótkim epizodzie w warszawskiej Legii, wrócił do Grecji, by zdobyć kolejne mistrzostwo z Olympiakosem i Panathinaikosem.
W 1986 roku, Kazimierz Górski rozpoczął pracę w PZPN, a w 1991 roku objął stanowisko prezesa związku.
Z okazji swoich 75. urodzin został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Nie było to jego jedyne odznaczenie bowiem w 2001 roku otrzymał z rąk prezydenta FIFA, Seppa Blatera, Złoty Medal Zasługi dla FIFA - najbardziej prestiżowe odznaczenie w światowym futbolu. W kolejnych latach otrzymał także tytuł doktora honoris causa gdańskiej AWFiS.
Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Jego pamięć uczczono oficjalną minutą ciszy przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata w 2006.
Kazimierz Górski był niewątpliwie najwybitniejszym polskim trenerem XX wieku. Oprócz rozwiązań taktycznych i fantastycznych wyników w naszej pamięci zapadły także jego słynne powiedzonka. Najciekawsze z nich prezentujemy poniżej:
- "Chodzi o to, żeby strzelić jedną bramkę więcej od przeciwnika"
- "Czasami się wygrywa, czasami się przegrywa, a czasami remisuje"
- "Dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe"
- "Piłka jest okrągła, a bramki są dwie, albo my wygramy, albo oni"
- "Tak się gra, jak przeciwnik pozwala"
Komentarze czytelników
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.
Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.
Świetne! | 100% | [1 głos] | |
Bardzo dobre | 0% | [Brak oceny] | |
Dobre | 0% | [Brak oceny] | |
Średnie | 0% | [Brak oceny] | |
Słabe | 0% | [Brak oceny] |