Środkowy obrońca- to zawodnik grający w centralnej części bloku defensywnego. Spoczywa na nim duża odpowiedzialność, ponieważ każdy błąd może doprowadzić do groźnej sytuacji pod bramką. Ma on nie tylko "kasować" akcje przeciwnika, ale wyprowadzać piłkę z obrony. Środkowego obrońcę potocznie nazywa się także stoperem.




Kompletny środkowy defensor powinien wyróżniać się dobrą grą głową, kryciem przeciwnika, odbiorem i ustawianiem się. Bardzo ważną umiejętnością jest zdolność do podejmowania trafnych decyzji, a także determinacja, koncentracja i opanowanie. Skuteczność interwencji poprawia umiejętne przewidywanie. Oprócz atrybutów technicznych stoper powinien posiadać także silne walory fizyczne, takie jak przyśpieszenie, siła i skoczność.

Środkowych obrońców przeważnie cechuje nienaganna technika gry głową, stąd też często wykorzystywani są podczas stałych fragmentów gry.

Kontrolowanie piłki za pomocą głowy nie należy do najłatwiejszych aspektów, a staje się jeszcze trudniejsze podczas gry w powietrzu i obecności napastnika. Środkowy obrońca w trakcie spotkania toczy najwięcej pojedynków główkowych spośród wszystkich zawodników występujących na boisku. Dlatego też umiejętność ta jest jedną z głównych cech wyróżniających klasowych defensorów. Aby poprawić swoją grę głową możesz wykonać kilka prostych ćwiczeń wraz ze swoim partnerem.


Ustawcie się w odległości około 4m od siebie. Partner, rzuca do Ciebie piłkę, którą ty uderzasz głową w jego kierunku. W drugim ćwiczeniu przyjmij piłkę głową i podaj nogą do partnera. Trzecie ćwiczenie polega na uderzeniu piłki do partnera w taki sposób aby mógł ją łatwo opanować. Każde z ćwiczeń powtórz kilka razy, następnie wykonaj je jeszcze raz uderzając piłkę z wyskoku.

W przypadku braku drugiej osoby do ćwiczeń, możesz z powodzeniem wykorzystać ścianę domu lub wyższy mur. Uderzaj piłką głową tak byś mógł nieprzerwanie odbijać ją o mur i wykonuj powyższe ćwiczenia.

Bardzo ważną umiejętnością jest także odbiór piłki przeciwnikowi. Umiejętność ta poprawiana jest wraz z rosnącą liczbą rozegranych gier treningowych i meczów. Wymaga realnej oceny sytuacji i odległości od piłki. Aby odbiór był skuteczny należy pamiętać by nie starać się zabrać przeciwnikowi piłki „na raz”. Tzn. jednym ruchem. W przeciwnym wypadku zostaniemy łatwo ograni przez rywala.

Najlepszym wyjściem jest „dojście” do przeciwnika i wyczekiwanie na jego ruch. Ważne jest by zwracać uwagę na piłkę, a nie na ruchy nóg przeciwnika.

Kolejnym ważnym walorem jest dobre ustawianie się. Tutaj poniekąd zależy ono od ustawienia całego bloku defensywnego.

Jeśli drużyna gra tzw. głębią, to jeden ze środkowych obrońców ustawia się parę kroków za partnerami z linii obronnej. W takim wariancie ostatni obrońca porusza się wzdłuż boiska, podążając za piłką. Najlepsze ustawienie jest wtedy, gdy obrońca znajduje się prostopadle do położenia piłki.
Drugi wariant ustawienia bloku obronnego polega na grze w linii. Obrońcy ustawieni są wzdłuż jednej płaszczyzny, każdy z nich kryje swojego zawodnika, a cała defensywa przesuwa się w kierunku bramki przeciwnika.

Zarówno w pierwszym jak i drugim przypadku bardzo ważne jest to, by kryć zawodnika drużyny przeciwnej od strony własnej bramki. Oznacza to, że kryty napastnik powinien znajdować się przed lub lekko z boku nas. Tak by możliwa była obserwacja jego ruchów. W innym przypadku nie będziemy w stanie kontrolować zachowania rywala.

Ważne jest także, by ustawiać defensywę jak najdalej własnej bramki, z tym, że ostatni obrońca nie powinien znajdować się dalej, jak za linią środka boiska. Taki zabieg skraca pole gry i utrudnia przeciwnikowi skonstruowanie akcji.

Wraz z ustawianiem się, łączy się poniekąd umiejętność przewidywania. Przeczucie ruchu lub działań przeciwnika daje nam dużą przewagę, a wraz z dobrym ustawianiem się, potrafi sprawić wiele kłopotu każdemu napastnikowi.

Nie tylko atrybuty techniczne wyróżniają klasowego defensora. Doświadczeni obrońcy cechują się także silnymi walorami mentalnymi, takimi jak determinacja, koncentracja i opanowanie.

Zdeterminowany obrońca, jest ciężkim orzechem do zgryzienia dla każdego napastnika. Walczący do końca by przerwać jego akcje, utrudnia mu precyzyjne oddanie strzału lub wykonanie podania. Nieustępliwość w działaniu potrafi zniechęcić nawet najlepszych snajperów.

Podobnie jak w przypadku bramkarza duże znaczenie odgrywa koncentracja. Każde zagapienie się, może sprokurować bramkę. Trzymanie „linii” podczas gry na spalone, krycie przeciwnika i kontrola zdarzeń na boisku wymagają nieustannej uwagi i skupienia.

Opanowanie jest cechą, którą nabywa i rozwija się wraz z wiekiem. Pozwala ona realnie określić, czy wykonanie wślizgu będzie odpowiednie oraz pozwala trzymać nerwy na wodzy podczas ważnych spotkań.

Oprócz atrybutów technicznych i mentalnych stoper powinien posiadać także silne walory fizyczne, takie jak przyśpieszenie, siła i skoczność.

Podczas starć z napastnikami dużą rolę odgrywa przyśpieszenie i zwrotność. Szybki start do piłki lub za uciekającym napastnikiem może okazać się kluczowy dla losów naszej interwencji. Najlepszą metodą poprawy tego aspektu jest wykonanie ćwiczeń polegających na zmianie tempa.

Wykonać je można, na boisku piłkarskim, biegnąc wzdłuż linii pola karnego i zwiększając tempo za każdym razem, gdy linia zmienia kierunek. Rozpoczynamy truchtem, gdy linia zmienia kierunek, przechodzimy do biegu w tempie średnim, a przy kolejnej zmianie do tempa wysokiego. Następnie przechodzimy do truchtu i powtarzamy cały cykl.

Jeśli nie dysponujesz boiskiem, ćwiczenie to możesz wykonać także na dowolnym obszarze, zmieniając tempo biegu co 15m.

W pojedynkach z przeciwnikami bardzo pomocna okaże się siła i tężyzna fizyczna. Silna postura sprawi, że nie będziemy odbijać się od przeciwników jak piłki. Należy jednak pamiętać, że nie chodzi nam tutaj o osiągnięcie efektu „mięśniaka”, gdyż wtedy stracimy zwrotność i szybkość. Należy osiągnąć kompromis pomiędzy tymi dwoma cechami. Rozsądne kształtowanie siły nie powoduje ubytków w żadnej z wyżej wymienionych umiejętności. Przykładowy plan, który możecie włączyć do swojego treningu siłowego znajduje się w naszym serwisie:

Kształtowanie siły.

Skoczność przydaje się na boisku każdemu, bez względu na wzrost, wagę itd. O tym, że piłka nożna to również walka w powietrzu doskonale wiedzą obrońcy, dlatego warto mieć opanowaną także tę umiejętność.

Aby poprawić nasz wyskok możemy wykonać kilka ćwiczeń, na które składają się:

• ćwierć skoki, polegają one na podskokach jednak niezbyt wysokich i na lekkim uginaniu kolan, tak aby wykonać ich jak najwięcej. Musimy usztywnić śródstopie, aby nie złapać kontuzji. Na początek po kilkadziesiąt, a później (tj. za kilka tygodni) nawet kilkaset oczywiście jeżeli jesteśmy w stanie!
• krzesełka, po wykonaniu ćwierć skoków musimy "zaprawić" mięśnie udowe. Ćwiczenie polega na 'siedzeniu' w powietrzu. Musimy wykonać przysiad, najlepiej pod kątem 90 stopni i mieć wyprostowane plecy. Zostajemy w tej pozycji jak najdłużej, aż poczujemy lekki ból (nigdy bez mózgu).

Pamiętaj, aby przed wykonywaniem jakichkolwiek ćwiczeń, najpierw przeprowadzić rozgrzewkę.

• Dodał: Cichy
• Data: 01/07/2010 21:31
• Kategoria: Podstawy
• Komentarzy: 4
• Czytań: 2967